اختلال افسردگي اساسي و بيماري قلبي و عروقي كه هر دو جزء بيماريهاي شايع بويژه در كشورمان نيز ميباشد. دو علت اصلي ناتواني در سراسر جهان و از جمله 5 اختلال مزمني هستند كه در مراقبت از بيماران مسن با آنها سروكار داريم. مطالعات بيشماري اختلال افسردگي اساسي و حتي با علائم در آستانه افسردگي را عامل خطرزايي براي ايجاد حوادث كرونري قلب در افراد سالم، تكرار حوادث در بيماران مبتلا به بيماري كرونري تثبيت شده و بروز پيامدهاي نامطلوب قلبي _ عروقي پس از جراحي عروق قلب ميدانند.
از هر 5 بيمار غير بستري مبتلا به بيماري كرونري و از هر 3 بيمار غير بستري مبتلا به نارسائي احتقاني قلب 1 نفر مبتلا به افسردگي است. شواهد حاصل از مطالعات مشاهدهاي نشان دادهاند كه افسردگي عامل پيشبيني كنندة مستقلي براي بروز بيماري كرونري و نارسايي احتقاني قلب و پيامدهاي نامطلوب در بيماران مبتلا به بيماري قلبي_عروقي ثبت شده است.
در بررسيها ديده شده است كه افسردگي با عدم پايبندي به مصرف داروها همراهي دارد و داروهاي پيشگيرانه كه قادر به كاهش ناتواني و مرگ و مير در بيماران قلبي _ عروقي هستند، ميتوان فرض نمود كه افسردگي و در نتيجه عدم پايبندي به مصرف داروها عامل بروز انفاركتوس قلبي در اين بيماران بوده است.
بررسيها نشان داده است كه استفاده از داروهاي ضدافسردگي با كاهش احتمال حوادث بعدي پس از ابتلا به بيماريهاي قلبي عروقي همراه است.
همچنين مصرف داروهاي ضدافسردگي ( بويژه گروه SSRI) در بيماران افسرده زير نظر پزشكان باعث بهبودي علائم افسردگي ظرف 2-1 ماه و بهبودي كامل پس از 3 ماه و در صورت ادامه درمان باعث كاهش حوادث قلبي عروقي و لذا افزايش كيفيت زندگي شده است.
تهيه و تنظيم: دكتر يوسف مقدس
منبع خبر:مرکزبهداشت و درمان دانشگاه تهران