موارد مصرف: گنادورلين براي درمان‌آمنوره و ناباوري ناشي از آزادشدن‌غيرطبيعي هورمون آزادكننده‌گنادوتروپين‌ها (GnRH) در زنان، و نيزبررسي عملكرد هيپوفيز در بزرگسالان‌به‌كار مي‌رود.
مكانيسم اثر: اين دارو در مصرف بافواصل زماني منظم باتحريك گيرنده‌هايGnRH در هيپوفيز موجب آزادشدن‌گنادوتروپين‌ها (LH, FSH) مي‌گردد. تجويزمداوم دارو در نهايت موجب مهار رهايش‌گنادوتروپين‌ها مي‌شود.
فارماكوكينتيك: اين دارو يك پپتيد ده
اسيد آمينه‌اي است كه از طريق وريدي يازيرجلدي تزريق مي‌شود. نيمه‌عمر آن درتزريق وريدي حدود 4 دقيقه مي‌باشد.
اين دارو در هيپوتالاموس و هيپوفيزتوسط پپتيدازها تجزيه مي‌شود وبه‌صورت متابوليت از طريق كليه‌ها دفع‌مي‌شود.
موارد منع مصرف: اين تركيب نبايد درموارد حساسيت به‌گنادورلين، نارسايي‌اوليه تخمدان، خونريزي غيرطبيعي وتشخيص داده نشده واژينال مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ اين فرآورده ممكن است دربرخي افراد ايجاد حساسيت نمايد.
2 ـ تجويز مكرر گنادورلين، ممكن است‌منجر به‌از بين رفتن حساسيت هيپوفيز وكاهش پاسخ LH شود.
عوارض جانبي: تهوع، سردرد، دردشكم،افزايش خونريزي قاعدگي، واكنش‌هاي‌حساسيت مفرط در موقع تجويز مكررمقادير زياد دارو و تحريك در محل تزريق‌زيرجلدي از عوارض جانبي اين دارومي‌باشد.
تداخل‌هاي دارويي: فنوتيازين‌ها و سايرآنتاگونيست‌هاي دوپامين باافزايش‌پرولاكتين ممكن است موجب كاهش اثردارو شوند. آندروژن‌ها،گلوكوكورتيكوئيدها، استروژن‌ها وپروژستين‌ها با تاثير بر ترشح‌گنادوتروپين‌ها از هيپوفيز، نتيجه آزمون‌گنادورلين را تغيير مي‌دهند.
مقدار مصرف: در فقدان قاعدگي و ناباوري‌ناشي از آزادشدن غيرطبيعي GnRH درزنان از طريق انفوزيون منظم نبضي‌زيرجلدي، ابتدا 20ـ10 ميكروگرم طي يك‌دقيقه، سپس هر 90 دقيقه اين مقدار تكرارمي‌شود تا زماني كه بارداري رخ دهد، ياتاحداكثر 6 ماه از طريق انفوزيون نبضي ومنظم داخل وريدي (به‌همراه هپارين)مشابه انفوزيون زيرجلدي تجويز مي‌شود.جهت بررسي عملكرد هيپوفيز از طريق‌تزريق وريدي يا زيرجلدي مقدار 100ميكروگرم تجويز مي‌گردد.
اشكال دارويي:
For Injection (as Acetate): 0.1 mg,
0.8 mg, 3.2 mg
