دیسلیپیدمی (به انگلیسی: Dyslipidemia ) انواع مختلفی از اختلال در سوختوساز چربیها هستند که موجب بالا رفتن میزان سرمی یک یا تعدادی از آنها (مانند کلسترول، تریگلیسرید به صورت VLDL LDL,) میشوند.
دیسلیپیدمی یکی از عوامل اصلی خطر برای بروز بیماری سرخرگهای کرونری (CAD)، سکته مغزی و بیماری عروق محیطی (PVD)، ذکر گردیده که میتوان با تغییر شیوه زندگی، رژیم غذایی و داروها بر آن تاثیر گذاشت و آن را تغییر داد. بالا رفتن میزان سرمی چربیها میتواند منجر به تشکیل پلاکهای آترواسکلروز در سرخرگهای کرنری بشود که در حضور سایر عوامل خطر، تشکیل آن تسریع میشود.
هیپرکلسترولمی (نوع هتروزیگوت فامیلی یا غیر فامیلی)، دیسلیپیدمی مخلوط و هیپرکلسترولمی اندوژن از انواع دیسلیپیدمی اولیه هستند. دیس لیپیدمی ثانویه میتواند از داروها، سیگار و… حاصل شود.
جهت غرباﻟﮕﺮی از نظر دیسﻟﻴﭙﻴﺪمی اندازه ﮔﻴﺮی سطح ﻟﻴﭙﻴﺪ در وضعیت ناشتا در همه بیماران اندیکاسیون دارد. شیوع دیسلیپیدمی در ایران لالاست.
داروهای استاتینی مانند لوواستاتین و آتورواستاتین که داروی باز دارنده رقابتی آنزیم HMG – COA رودکتاز هستند میتوانند با جلوگیری از تبدیل ملکول، ۳- هیدروکسی ۳ – متیل گلوتاریل کوآنزیم A به موالونات که یکی از ملکولهای بینابینی در سنتز کلسترول است. جلو ساخت کلسترول در داخل سلولهای بدن (به طور عمده کبد) را بگیرند و از این طریق مانع افزایش سطح کلسترول خون شوند.
منابع
- هاریسون، اصول طب داخلی
- ويكيپديا