طبق نظام طبقهبندی رفتارهای ناهنجار (کتاب DSM-III-R)، اختلال سازگاری (به انگلیسی: Adjustment disorders) واکنش غیرانطباقی نسبت به یک یا چند عامل استرسزای روانی، اجتماعی است که در ضمن ۳ ماه پس از ظاهر شدن عامل تنش زا (استرسزا) پدید میآید. اختلال سازگاری یک واکنش بیمارگونه در مقابل چیزی است که شخص عادی ممکن است آن را «بدشانسی» بنامد. این اختلال، تشدید یک اختلال روانپزشکی که شامل ملاکهای تشخیصی دیگر باشد نیست.
عامل تنش زا میتواند بسیار جزئی باشد مانند یک ضرر مالی کوچک ولی فرد دچار حالتهایی مانند مشکلات خواب، بی قراری، تحریک پذیری، عصبی بودن، خستگی، اضطراب، از دست دادن تمرکز و منزوی شدن گردد. در تشخیص باید دقت کرد فرد بیماری روانی دیگری نداشته باشد.
معمولا چون بیماری گذرا است بدون درمان در طی چند ماه بهبود مییابد.
منابع
- روانشناسی عمومی (از نظریه تا کاربرد) جلد دوم شابک: ۹۶۴-۶۳۸۹-۰۱-۵
- از ویکیپدیا