دریافت فایل

دانلود كتب و نرم افزار دارويي

منوی اصلی

بخش های اصلی سایت

دسته بندی ها

لیست موضوعات سایت

مطالب پربازدید

لیست مطالب براساس بازدید

لینک همکاران

ثبت لینک سایت شما

اطلاعات آماری

آمار بازدیدها ، آنلاین ها و ...

  • افراد آنلاین : 6
  • ورودی گوگل امروز : 0
  • تعداد کل مطالب : 2366
  • تبادل لینک با : 116 سایت
  • بازدید امروز : 740
  • بازدید دیروز : 1539
  • بازدید این هفته : 8896
  • بازدید این ماه : 25281
  • بازدید کل : 72794
  • تعداد نظرات :
  • ارسال روزانه :
  • نظرات روزانه :

 

 

 بینی توسط یک تیغه غضروفی بنام سپتوم به دو مجرای راست و چپ تقسیم شده است. مجاری هوایی در بینی با سلول‌هایی پوشیده شده‌اند که وظیفه ترشح موکوس را به عهده دارند. عوامل بسیاری می‌توانند باعث ایجاد التهاب در مخاط بینی شوند. در صورتی که این التهاب شدید باشد و باعث آسیب به مجرا شود اصطلاح رینیت بکار برده می‌شود. برای آنکه رینیت تشخیص داده شود باید حداقل ۲ علامت از علایم زیر به مدت ۱ ساعت و در اکثر روزها وجود داشته باشد:
۱٫ آبریزش بینی
۲٫ گرفتگی در مجرای بینی
۳٫ خارش بینی
۴٫ عطسه
رینیت به ۲ دسته تقسیم می‌شود:
۱) رینیت حاد: با طول کمتر از ۶ هفته که به علت سرماخوردگی یا عفونت بوجود می‌آید و به همین دلیل بنام رینیت عفونی نیز خوانده می‌‌شود.
۲)رینیت مزمن: بیش از ۶ هفته طول می‌کشد که اغلب، آلرژن‌ها مسئول ایجاد آن می‌باشند. گرچه عوامل دیگری مانند انحراف سپتوم، داروها، استروژن، پولیپ، بیماریهای همزمان مانند CF (سیستیک فیبروزیس) و … می‌توانند باعث رینیت مزمن شوند.
● رینیت آلرژیک فصلی(تب یونجه):
معمولاً ناشی از واکنش حساسیتی نسبت به گرده گیاهان است و در نتیجه فقط در فصول خاصی از رشد این گیاهان دیده می‌شود. البته در نوع پایدار، معمولاً گرده گیاهان نقشی ندارند و حساسیت نسبت به مایت‌ها، موی بدن حیوانات خانگی، بعضی مواد غذایی و بعضی قارچ‌ها، عامل اصلی رینیت آلرژیک فصلی می‌باشد. این نوع رینیت معمولاً در سنین کمتر از ۲۰ سال بروز می‌کند ولی باز محدودیت سنی وجود ندارد. شواهدی مبنی بر سابقه خانوادگی این بیماری وجود دارد. شرایط محیطی و شغلی نیز موثر است. کارگران نانوایی که در تماس با مخمر هستند یا کارگران شرکت‌های تولید کننده مواد غذایی در اثر برخورد با Ricin موجود در روغن کرچک ممکن است دچار واکنش‌های آلرژیک شوند.
مکانیسم ایجاد بیماری:
در ایجاد این واکنش‌ها، ابتدا سلولهای T helper2 نقش دارند که باعث ایجاد بیش از حد اینترلوکین می‌شوند و در نتیجه ترشح IgE (ایمنوگلوبولین E) افزایش می‌یابد. IgE ها با اثر بر روی ماست‌سل‌ها که عمدتاً در پوست، ریه و مخاط حضور دارند، باعث ترشح لوکوترین‌ها می‌شوند. لوکوترین‌ها با ایجاد اسپاسم و افزایش ترشح موکوس عامل اصلی ایجاد کننده علایم رینیت آلرژیک هستند.
– یکی از علل دیگر ایجاد رینیت آلرژیک را، افزایش سطح بهداشت جامعه می‌دانند. زیرا با کاهش مواجهه با باکتری‌ها، حساسیت بدن نسبت به مهاجمین کم خطرتر، مثل آلرژن‌ها افزایش می‌یابد. براساس این نظریه، عفونت‌های دوران کودکی باعث تشدید فعالیت سلولهای T helperl شده و باعث متعادل ماندن سطح پاسخ سیستم ایمنی بدن در برابر آلرژن‌ها می‌شود. دیده شده کودکانی که در طول روز در مهدکودک‌ها نگهداری می‌شوند، گرچه بیشتر دچار عفونت‌های تنفسی می‌شوند اما میزان بروز آسم و آلرژی در آنها کمتر است.
– در مورد رینیت آلرژیک فصلی آنچه باعث شروع این حساسیت می‌شود،گرده گیاهان است. برخلاف نام شایع این بیماری (تب یونجه یا تب رز) این بیماری با رز و یونجه ارتباط خاصی ندارد. شایعترین گیاهان مورد نظر Ragweed است. پدیده‌های جوی نیز می‌توانند بر بروز این علایم تأثیر گذارند (مثل پدیده ال‌نینو) رینیت آلرژیک پایدار معمولاً به علت مواجهه با آلرژن‌های خانگی بوجود می‌آید. این آلرژن‌ها شامل مایت‌ها، زواید و موی حیوانات خانگی مثل سگ، گربه، سوسک‌های فاضلابی وقارچ‌ها هستند.
گرده افشانی گیاهان مختلف در فصل‌های مختلفی انجام می‌شود، به عنوان مثال علف‌ها و چمن‌ها گرده افشانی‌شان را در فصل تابستان انجام می‌دهند و یا فصل گرده افشانی درختچه‌ها فصل پاییز است. اما اوج گرده افشانی خیلی از گیاهان به خصوص در نواحی معتدله در فصل بهار صورت می‌گیرد. به عنوان نمونه چنار، گرده افشانی‌اش را از دهه آخر اسفند شروع کرده و تا اوایل اردیبهشت ادامه می‌دهد. اما بیشترین گروه که در ایران باعث ایجاد آلرژی می‌شود سلمک (کنوپوریوم آلبوم) است. غیر از توزیع فصلی، میزان آلرژن‌ها در طول ساعات مختلف روز نیز متغیر است. گرده‌ها در اوایل صبح نزدیک به زمین هستند. سپس با گذشت زمان میزان گرده‌ها کم می‌شود و هنگام غروب دوباره به سطح زمین باز می‌گردند.
گرده‌ها با کمک حشره‌ها جابجا می‌شوند و بعضی دیگر با کمک باد جابجا می‌شوند. این آلرژن‌های باد آورده، مسئول بیشترین واکنش‌های آلرژیک هستند. بعضی از این گرده‌ها مثل گرده درختان برگ سوزنی حتی تا میزان ۶۰ کیلومتر نیز از مبداً پراکنده می‌شوند.
●علایم بیماری:
بطور کلی علایم رینیت شامل آبریزش بینی، احتقان و ترشحات پشت حلق است. علایم رینیت آلرژیک در ۲ مرحله رخ می‌دهد: مرحله اول که فاز سریع است و معمولاً چند دقیقه بعد از مواجهه با آلرژن‌ها صورت می‌گیرد و بصورت عطسه‌های متعدد، آبریزش بینی و احساس خارش در بینی، چشم‌ها، سقف دهان و ته حلق است.
مرحله دوم که فاز کند نامیده می‌شود معمولاً ۸-۴ ساعت بعد از تماس با آلرژن ایجاد می‌شود و شامل یک یا چند مورد از علایم زیر است: احتقان بینی، گرفتگی گوش‌ها، خستگی، کاهش توانایی تمرکز، کاهش حس بویایی، سردرد بویژه در ناحیه سینوس‌ها و در موارد شدیدتر، تیره شدن زیر چشم‌ها و پف کردن پلک تحتانی.
●عوامل خطر:
بطور کل در همه آلرژی‌ها مسئله‌ی ژنتیک مطرح است. چنانچه اگر یکی از والدین به نوعی از آلرژی مبتلا باشند شانس وجود آلرژی در کودک، ۵۰ درصد و در صورت مبتلا بودن هر دو والد، شانس کودک ۷۵ درصد خواهد بود. نقش تغذیه کودک با شیری غیر از شیرمادر را به عنوان یکی از عوامل افزایش دهنده رینیت آلرژیک مطرح کرده‌اند.
●تشخیص:
در تشخیص بیماری در قدم اول توجه به تاریخچه بیماری (زمان شروع علایم و زمان از بین رفتن علایم بویژه در موارد شک به آلرژن‌های فصلی) و سوابق خانوادگی بیمار بسیار مهم است.
داروهای مورد استفاده در بیمار نیز به دقت باید مشخص شود. برای مثال استفاده از آنتی‌هیستامین‌ها می‌تواند باعث ریباند شده و نتیجه معکوس داشته باشد.
آزمون‌های آزمایشگاهی مانند آزمون حساسیت پوستی، اسمیر بینی و بررسی میزان IgE خون بیمار، از قدم‌های بعدی به شمار می‌رود. همچنین استفاده از تصویربرداری به ویژه در موارد شک به سینوزیت مهم است.
●درمان:
درمان در چند مرحله صورت می‌گیرد:
۱) تغییر Life style (شیوه زندگی)
۲) پیشگیری از حملات آلرژیک: بهتر است بیماران مبتلا به آلرژی فصلی درمان دارویی را چند هفته قبل از گرده افشانی گیاهان آغاز کنند. در حال حاضر استروئیدهای بینی به عنوان موثرترین داروها بکار می‌روند.
۳) قرص‌های آنتی‌هیستامین که معمولاً برای کاهش علائمی چون عطسه قبل از شروع حمله آلرژی بکار می‌روند با وجود این در درمان احتقان بینی چندان کارساز نیست. آنتی‌هیستامین‌های غیر خواب آور مانند سیتریزین و لوراتادین در حال حاضر گزینه‌های مناسب‌تری نسبت به آنتی‌هیستامین‌های نسل اول مانند دیفن هیدرامین و کلرفینرامین به شمار می‌روند.
۴) آنتی هیستامین‌های اینترانازال (داخل بینی) مانند azelastine در موارد مواجهه با آلرژن‌ها بصورت کوتاه مدت بکار می‌روند. این داروها را می‌توان به تنهایی یا با همراه کورتیکواستروئیدهای نازال (بینی) با توجه به شدت علائم بیماری بکار برد.
۵) ایپراتروپیوم برای درمان احتقان بینی بکار می‌رود
۶) آنتاگونیست‌های گیرنده‌های کوترین مانند Montelukout جایگزین مناسبی برای آنتی‌هیستامین‌های خوراکی هستند. اما معمولاً به تنهایی موثر نیستند.
۷) کرومولین: در موارد خفیف تا متوسط رینیت آلرژیک و ترجیحاً بعنوان پیشگیری بکار می‌رود.
ایمونوتراپی: در موارد بیماری‌های شدید و با استفاده از آنتی‌بادیهای اختصاصی بکار می‌رود.تهیه و تنظیم: دکتر فاطمه صرافها
منابع:
www.foodallergy.org
www.aaaai.org
www.myoclinic.com

منبع خبر : مرکز بهداشت و درمان دانشگاه تهران

Be Sociable, Share!
دیدگاه توسط نسرین در بهمن ۲۳, ۱۳۸۹

ممنون ازاطلاعاتتون اما من الان ۱۱سال که مشکل ابریزش بینی و گرفتگی بینی دارم همه این داروهارو هم استفاده کردم اما اثری نداشته چیکار کنم لطفا یه راه جدید بگید
ارسال نظر
یک آواتار انتخاب کنید !

مشارکت علمی در سایت

روی تصویر کلیک کنید

فرصت های شغلی

کاریابی ابن سینا

نظرسنجی

لطفا حمایت کنید