دانلود كتب و نرم افزار دارويي
بخش های اصلی سایت
لیست موضوعات سایت
لیست مطالب براساس بازدید
آمار بازدیدها ، آنلاین ها و ...
حالتی ناخوشایند و عذابدهنده است که به علت اسپاسم (انقباض بیش از حد) عضلات واقع در راههای تنفسی و تورم لایه پوششی این مسیرها (مخاط تنفسی) ایجاد میگردد و در نتیجه مسیر عبور هوا تنگ و باریک شده و تنفس مشکل میگردد.
گاهی اوقات عامل شناخته شدهای برای بروز و آغاز حمله آسم مانند آلرژی (حساسیت)، دود سیگار، مصرف داروهایی خاص و یا مواجهه با سرما وجود دارد و در مواقع دیگر ممکن است هیچگونه آغازگر خاصی شناخته نشود. بسیاری از افراد مبتلا به آسم، مستعد آغاز حملات ناگهانی در طی شب می باشند.
بسیاری از مبتلایان به بیماری آسم برای مقابله با بیماری خود همیشه داروهای استنشاقی (مثلاً به شکل اسپری) را به همراه دارند. این گونه ترکیبات دارویی راههای هوایی را گشاد کرده و موجب تسهیل در انجام تنفس میگردند برای کنترل حملات آسم، یا پیشگیری از آنها، انواع داروها و وسایل درمانی دیگر نیز به کار برده میشود.
• علائم
تنفس به دشواری انجام گرفته و فاز بازدم طولانیتر از حد معمول میباشد و ممکن است موارد زیر مشاهده شوند:
– ویزینگ حین تنفس
– اضطراب و بر آشفتگی
– دشواری در تکلم و اجبار به آهسته صحبت کردن
– سیانوز (تغییر رنگ پوست به آبی خاکستری)
– سرفههای خشک و تحریکی (همراه با احساس غلغلک)
– در اثر حملات شدید آسم، بیمار ممکن است دچار حالت درماندگی و در نهایت، بیهوشی و توقف تنفس گردد.
• اهداف درمانی
۱- تسهیل در تنفس
۲- درخواست کمک پزشکی
• اقدامات
۱- آرامش خود را حفظ نموده و به بیمار نیز اطمینان خاطر بدهید مواجهه با حمله آسم میتواند وحشت برانگیز باشد ولی این وضعیت اغلب اوقات با به کارگیری اسپری های مخصوص ظرف چند دقیقه تسکین می یابد.
۲- به بیمار کمک کنید تا در راحتترین وضعیتی که احساس میکند قرار گیرد، که معمولاً به حالت نشسته و قدری خمیده به طرف جلو بهترین و راحتترین وضعیت میباشد.
تذکر: بیماران مبتلا به آسم را مجبور به دراز کشیدن نکنید.
۳- او را تشویق به مصرف اسپری درمانی نمایید و به او در یافتن اسپری برطرف کننده حمله آسم کمک نمایید (که معمولاً به رنگ آبی میباشد).
تذکر: برخی از داروهای استنشاقی (مانند ترکیبات حاوی کرومولین) فقط کاربرد پیشگیری کننده دارند پس در طی حمله آسم نباید اصرار در استفاده از آنها بنمایید.
۴- اگر حمله بیماری شدید نبوده و طی ۵ الی ۱۰ دقیقه تسکین یافت از بیمار بخواهید تا یکبار دیگر به همان مقدار (دوز) و از همان اسپری استفاده نماید و حتماً پزشک معالج خود را در جریان بروز حمله قرار دهد.
۵- هر ۱۰ دقیقه یکبار، نبض و تنفس وی را بررسی نموده و یادداشت کنید. در صورت نیاز بیمار، به وی کمک کنید که هر ۵ الی ۱۰ دقیقه بتواند از اسپری استفاده نماید.
۶- اگر تنفس بیمار متوقف گردیده و یا بیهوش شد، راه هوایی را باز نموده، به دقت، نبض و تنفس را کنترل کرده و آماده انجام عملیات احیاء (در صورت ضرورت) باشید و تماس فوری با سرویس امدادی را از یاد نبرید.
۷- در صورت وجود موارد زیر با اورژانس تماس بگیرید:
– اگر حمله اولین بار در فردی رخ داده یا این که شدیدتر از معمول بروز کرده است.
– اگر پس از ۵ الی ۱۰ دقیقه از مصرف اسپری هیچگونه اثر مثبتی مشاهده نشود.
– اگر در اثر مشکلات تنفسی، تکلم بیمار به دشواری انجام میگیرد.
– اگر بیمار به شدت احساس خستگی و از پا افتادگی میکند.
منبع: مبانی کمک های اولیه ، ترجمه:دکتر نادر سید رضوی. انتشارات:مؤسسه آموزش عالی علمی کاربردی هلال ایران. چاپ اول.۱۳۸۳٫